Po kilku tygodniach indeksy giełdowe znów biją historyczne rekordy. Główne paliwo wzrostów to oczekiwanie na obniżki stóp procentowych. Niektóre banki centralne już rozpoczęły ten proces. Dwa główne globalne – amerykański i europejski, jeszcze się wstrzymują, ze względu na pewną uporczywość inflacji. Indeks S&P500 w zeszłym tygodniu zyskał 1,5%, a technologiczny NASDAQ 2,1%. Niemiecki DAX stracił -0,4% a francuski CAC40 -0,6%, jednak oba znajdują się przy szczytach. Bardzo dobrze sobie radzi polska giełda: WIG zyskał 2,6%, WIG20 2,1%, mWIG40 2,3%, a sWIG80 2,1%.

Miniony tydzień okazał się bardzo dobrym okresem dla rynków kapitałowych. Seria słabszych odczytów makro z USA, połączona z brakiem zaostrzenia stanowiska Fedu, aż w końcu do wspierających ceny akcji wyników amerykańskich spółek, przełożyły się na redukcję awersji do ryzyka. Amerykańskie indeksy zbliżyły się już do szczytów hossy, póki co więc maj, wbrew obiegowej opinii i przysłowiu „sell in May and go away”, jest bardzo dobrym miesiącem dla inwestorów.

Tydzień miał dwa oblicza na rynkach kapitałowych. Początkowo przeważał strach o odbicie w amerykańskiej gospodarce po słabych odczytach indeksu zaufania konsumentów Conference Board oraz Chicago PMI, przy jednocześnie wysokich odczytach dynamik cen. To nakręcało oczekiwania na znaczne zaostrzenie jastrzębiej retoryki Fedu po posiedzeniu kończącym się w środę.

Wygląda na to, że odsunięcie obniżek stóp procentowych w czasie w USA zostało już przez inwestorów przetrawione. Kontrakty swap na stopy procentowe wskazują na tylko jedną obniżkę w tym roku. Sporo może wyjaśnić się po środowej konferencji po posiedzeniu FOMC, podczas której J. Powell zapewne dokona oceny ostatnich danych. Wynika z nich, że problem zbyt dużej inflacji narasta i pewnie to skłoni FOMC do odraczania obniżek stóp. Z drugiej jednak strony, w zeszłym tygodniu pojawiły się dane sugerujące słabnięcie amerykańskiej gospodarki, przede wszystkim dużo gorszy od oczekiwań wzrost PKB w I kw.

Za nami dosyć trudny tydzień dla rynków kapitałowych. Wcześniej już było wiadomo, że dane makro pokazują niespotykaną siłę amerykańskiej gospodarki w obliczu wysokich stóp procentowych. Może to utrwalać inflację konsumencką znacznie powyżej poziomu 3%, utrudniając jej zejście do celu inflacyjnego Fedu.